دو تكنيك اصلي براي ارزيابي مولفه برجسته Pa وجود دارد. معمولا دامنه را براي موج مجموعه Na تا Pa محاسبه مي كنند. اين روش بطور وسيعي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين روش نسبتا راحت و سرراست است، سمعک گوش زيرا هر كدام از اين دو مولفه (حداقل در افراد نرمال) مجزا و مشخص هستند. موج Na معمولا كاملا قوي است و حتي در حالت هاي نوروپاتولوژيك هم بخوبي ديده مي شود. همين نكته به نوبه خود يكي از محدوديت هاي محاسبه دامنه Na-Pa هم هست. يعني، در بيماري كه Na دارد اما Pa ندارد، دامنه ظاهري مجموعه Na-Pa ممكن است محاسبه شود (فقط بدليل حضور صرف مولفه Na). روش ديگر محاسبه دامنه AMLR- بعنوان يك جايگزين - آن است كه دامنه مولفه هاي Pa تا Nb را محاسبه كنيم. براي Pa-Nb محدوديتي كه وجود دارد، عكس محدوديت Na-Pa است. يعني با اختلالات شنيداري در سطوح بالا CNS ممكن است مولفه Nb حذف شود و مولفه Pa وجود داشته باشد. البته در همين شرايط هم دامنه Pa به جاي دامنه Pa-Na محاسبه مي شود و معمولا كاهش قابل توجهي را نشان مي دهد. روش سوم ارزيابي دامنه AMLR، محاسبه تفاوت بين قله Pa و خط مرجع است. اين روش به ندرت مورد استفاده قرار مي گيرد، زيرا تعيين خط مرجع (با يك شاخص معتبر) دشوار است.
تعيين وجود يا عدم وجود پاسخ
از آنجا كه دامنه AMLR و شكل موج آن از نظر باليني مهم تر از نهفتگي آن است، شكل موج AMLR داراي تعريفي مدون و قانونمند است. اولين هدف در آناليز شكل موج، اثبات وجود آن است. در يك نگاه سطحي، اين كار آسان بنظر مي رسد، امادر كار باليني، اين كار دشوار و همراه با صرف وقت است. پايايي پاسخ ها همچون EChoG و ABR اهميت زيادي دارد. اما AMLR خيلي بيشتر از پاسخ هاي زودرس (ABR , EchoG) تحت تاثير فاكتورهاي مرتبط با روش آناليز قرار مي گيرد و به راحتي تغيير مي كنند يا حذف مي شود. در جدول 2-11، فاكتورهاي غير پاتولوژيك موثر بر تفسير باليني AMLR ذكر شده اند. اصولا، قبل از اعلام نتيجه «عدم پاسخ» در يك بيمار، مي بايست همه فاكتورهاي فوق الذكر را در نظر بگيريم (حذف كنيم).
دو نوع معيار براي قضاوت در مورد وجود يا عدم وجود پاسخ AMLR مطرح شده اند با معيارهاي مطرح شده در دسته يك، AMLR صرفا هنگامي وجود دارد كه فعاليت هاي الكتريكي ثبت شده مربوط به مولفه هاي Na و Pa باشند (اما ضرورتا به حيطه زمان آناليز محدود نمي شوند) بدين صورت كه اين فعاليت هاي الكتريكي بايد پايين (Na) يا بالا (Pa) خط مرجعي باشند كه در ABR تعيين شده است. معيارهاي مطرح شده در دسته دوم، ويژگي هاي ظاهري شكل موج AMLR هستند، بدين صورت كه حتما بايد يك فرورفتگي منفي پهن (Na) بعد از يك قله مثبت (Pa) وجود داشته باشد. يك مشكل منحصر به فردتر در آناليز AMLR آن است كه بايد نسبت به اينكه پاسخ‌هاي ظاهري داراي منشاء عصبي هستند اطمينان پيدا كنيم (يعني پاسخ هاي صحيح از سيستم شنيداري عصبي) و مطمئن باشيم كه اين پاسخ هاي ظاهري، آرتيفكت هاي ناشي فعاليت هاي مغزي غيرمرتبط با سيستم شنيداري نيستند. بطور كلي، آرتيفكت ها داراي قفل زماني با محرك نيستند. يعني بطور پايا (تكرار پذير) قابل ثبت نيستند. اينگونه آرتيفكت ها را مي توان از طريق مقايسه نتايج چند بار ميانگين گيري شكل موج، ارزيابي نمود. اين آرتيفكت ها را مي توان بوسيله ميانگين گيري كافي يا با تغيير پارامترهاي ارزيابي به حداقل رساند يا حذف نمود.
بهبود کم شنوایی و کاربرد سمعک وجود ,دامنه ,amlr ,مولفه ,محاسبه ,ارزيابي ,معيارهاي مطرح ,وجود پاسخ ,بدين صورت ,سيستم شنيداري ,ميانگين گيري منبع
درباره این سایت